“Ik ben er nog steeds”: waarom de boycotcampagne op internet staatOntdek de redenen waarom sommige mensen een campagne voeren om de film te boycotten.
De film "Sigo Aquí" (Ik ben er nog) komt in 2024 in Brazilië uit. De hoofdrollen worden vertolkt door Fernanda Torres, Fernanda Montenegro en Selton Mello.
De film is geïnspireerd op het familieverhaal van Marcelo Rubens Paiva, journalist en toneelschrijver, waarvan het boek in 2015 is verschenen.
Op 5 januari 2025 werd actrice Fernanda Torres de eerste Braziliaanse die de Golden Globe Award won.
De film kreeg hierdoor nog meer bekendheid in Brazilië, wat leidde tot een grote politieke discussie over de film, wat resulteerde in een boycotcampagne.
Ik ben er nog steeds – Samenvatting
De film gaat over de familie Paiva, bestaande uit Rubens, zijn vrouw en hun vijf kinderen. Rubens was een politicus tijdens het militaire regime.
Door de hardheid en strengheid van het militaire regime en de dictatuur maakt het gezin een traumatische gebeurtenis mee. Soldaten in burger betreden het huis van het gezin en nemen Rubens mee.
Vanaf die dag maakt het gezin vreselijke tijden door. Ze proberen te begrijpen wat er werkelijk aan de hand is en waarom het gezinshoofd plotseling van hen wordt weggenomen.
De film toont vervolgens de zoektocht van de vrouw naar antwoorden en gerechtigheid, en haar hoop om haar man weer te vinden, naar wie de film "I'm Still Here" is vernoemd.
Dictatuur, politiek en ik ben er nog steeds
Brazilië heeft een zeer triest recent verleden. De waarheid is dat er weinig vertrouwen is in informatie over het militaire regime, de dictatuur, linkse guerrillastrijders en de politiek.
Beide kanten van dit verhaal (rechts en links) zijn nog steeds lZij vechten voor het recht om gelijk te hebben en hun ‘versie’ van het verleden te vertellen als de juiste en ware..
Het is daarom redelijk om te erkennen dat er veel fouten, misdaden en gruwelen zijn begaan door mensen aan beide kanten van dit verhaal.
En uiteindelijk leden de meeste mensen gewoon onder de gevolgen van die periode, ook al konden ze er weinig aan doen.
Maar wat voor impact heeft dit allemaal op de film? Alles!
Sommigen beschouwen de film als een zuiver en volledig portret van het militaire regime. Ze vatten een complexe en moeilijke periode samen in één film.
Met andere woorden: ze vergeten dat het hier gaat om een portret van de ervaringen van één familie en presenteren het als de absolute waarheid over een complex tijdperk vol fouten aan beide kanten.
De andere kant van deze strijd ziet cinema als een instrument van indoctrinatie. Ze vergeten dat de film het waargebeurde verhaal vertelt van een familie die lijdt, ongeacht haar politieke voorkeur.
Daarmee laten ze empathie voor de lijdende familie links liggen en vatten ze de film samen als een leugenachtig en indoctrinerend verhaal, bedoeld om de bevolking te bedriegen en te manipuleren.
Waarom is de boycotcampagne online? Omdat ze de film als een politiek instrument gebruiken.
Kortom, politiek met de vinger wijzen verpest weer een ervaring. Een film die gezien en genoten kan worden, is tegenwoordig een politiek wapen.
Familie-ervaring wordt geminimaliseerd en krijgt een secundaire rol, alleen om de politieke strijd over het verleden te benadrukken.
Filmpersoonlijkheid
De film wint al snel de genegenheid en empathie van de kijker door de ervaringen van de familie Rubens heel persoonlijk en echt te maken.
Politieke kwesties vormen de achtergrond van het verhaal, terwijl Fernanda Torres de ervaring tastbaar, echt en emotioneel maakt.
Met andere woorden: de gevoelens die de situatie in het gezin oproept, houden geen rekening met politieke en partijdige motieven.
De gevangenneming van een familielid, ongeacht de reden, zal nooit een reden zijn om te feesten. De gegrondheid van de reden voor de arrestatie wordt niet door emoties in overweging genomen.
Redenen om de film te bekijken
Gezien het persoonlijke karakter van de familie-ervaring die in de film wordt uitgebeeld, is het een echte aanrader voor iedereen. Hier zijn vier redenen waarom:
1 – Besteed aandacht aan de empathie-oefening.
Families lijden, of ze nu rechts of links zijn. Het kijken naar de film en het ontwikkelen van empathie is een oefening in waardige menselijkheid.
2- Bekijk de kunst.
Kunst heeft geen rechtvaardiging nodig. Daarom kun en moet je de film kijken om de kunst te waarderen, vooral omdat het een historisch verhaal is.
3 – Probeer een mening te hebben.
Stop niet met kijken omdat iemand zegt dat het niet goed is of de moeite niet waard. Bekijk de film om jezelf de stof te geven om je eigen mening te vormen.
4- Politiek gemotiveerde surveillance.
Het is terecht om de film te bekijken, ook al heeft hij een "politieke invalshoek". Kijk om het standpunt van de "oppositie" te leren kennen en te observeren.
Laat het terzijde
“Ik ben er nog”: waarom de boycotcampagne online is. Nu u de redenen voor deze boycot begrijpt, beseft u dat deze onredelijk is.
Bekijk de film voor de kunst, voor de kennis en vooral voor een oefening in empathie. Laten we niet toestaan dat menselijk lijden een politiek instrument wordt.
